บทที่ 9 บทลงโทษของคนที่คิดจะลองดี
“ปันมึงร้องไห้ทำไหม” เสียงทุ้มจากด้านหลังทำให้หญิงสาวที่นั่งร้องไห้อยู่ รีบยกมือขึ้นปาดน้ำตาทิ้งทันที
ก่อนจะหันไปหาเจ้าของเสียง
“เปล่ากูแค่ เจ็บแผลนะ ไม่มีอะไรหรอก แล้วนี่กลับมาตั้งแต่วันไหนเนี่ย”
“ถึงเมื่อเช้านี่เอง มาถึงก็รีบมาหามึงเลย อยากเจอหน้าหลาน ไหนขอป๋าไนท์ดูหน้าหน่อยสิค่ะ”
ร่างสมส่วนของเพื่อนชายเดินตรงไปที่เปลนอนของหลานสาว
“น่าตาน่ารักน่าชังจังเลยลูก ป๋าซื้อของมาฝากหนูเยอะแยะเลยนะคนสวย” นทีเอ่ยคุยกับหลานสาวที่นอนหลับอยู่ในเปลเป็นวรรคเป็นเวน
“น้อยๆหน่อยมึง ลูกกูหลับอยู่ เดี๋ยวก็ตื่นพอดี”
ร่างเล็กเอ็ดเพื่อนเบาๆ
“หวงหนักนะมึงเดี๋ยวขโมยไปเลี้ยงที่บ้านซะนิ เอ่อ!!!ลืมเลยกูซื้อของมาฝากมึงด้วยนะแต่ไม่เยอะเท่าของหลาน”
“อะไรว่ะ ไม่ทันไรกูกลายเป็นหมาหัวเน่าแล้วหรอกเนี่ย”
“เอ่อ!!!” นทีอุทานขึ้นมาอีก ทำให้หญิงสาวตรงหน้า เริ่มจะหงุดหงิดกับท่าทีของเพื่อน
“อะไรของมึงอีก”
มือใหญ่ล่วงเข้าไปหยิบถุงกำไรขาที่แฟนชายที่อยู่ฝรั่งเศสฝากมา ยืนให้กับปันนา
“พ่อเขาฝากมาให้ลูกสาวเขาน่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะมันไม่รู้เรื่องมึงหรอก กูบอกแค่ว่าลูกสาวเพื่อน มันเลยซื้อแล้วฝากมา”
ปันนาเอื้อมมือมารบถุงกำไรขาช้าๆ หัวใจของเธอมันเต้นตึกตัก ตึกตัก เจ็บแปลบไปที่ในอก ทั้งๆที่จะลืมกลับลืมไม่ได้เรื่องราวมากมายไหลวนกลับมาในใจอีกครั้ง น้ำตาที่พึ่งเหือดแห้งไป ไหลอออกมาอีกครั้ง
“มึงโอเครไหมปัน มึงลำบากใจมึงไม่ต้องรับก็ได้นะเดี่ยวเก็บไว้คืนมันเอง” นทีที่เห็นสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักของเพื่อนสาว เอ่ยถามอย่างอดห่วงเสียมิได้
“กูโอเคร ไม่เป็นไรหรอก”
“อีกประมาณไม่ถึงปีมั่ง มันจะเรียนจบกลับมา ตอนนี้มันเลิกกลับนิชาแล้ว มันเอาแต่เรียน ทำงาน เรียน ทำงาน เขาเลยทิ้งซะ ”
ปันนาพยักหน้ารับรู้ ลึกๆในใจยอมรับว่ารู้สึกดีไม่น้อยที่ได้ยินว่าเขาเลิกกับแฟนแล้ว แต่จิตใต้สำนึกส่วนดีบอกออกไปว่าเธอไม่มีสิทธิ์อีกต่อไป
“ปัน มึงคิดจะบอกเรื่องลูกกับมันไหม ตอนนี้มันก็ไม่มีใครแล้วนะ ความรับไม่มีในโลกนะมึง ยังไงมันก็ต้องลูกมันทั้งคน สู้บอกตอนนี้ให้จบๆไปดีกว่าให้มันมารู้ทีหลังตอนหนูนีน่าโตแล้ว กูว่ามันคงไม่ดีกับนีน่าแน่”
“กูรู้” หญิงสาวพยักตอบอีกครั้ง ในสมองครุ่นคิดถึงเรื่องนี้อยู่ตลอด เร็วหรือช้าเขาก็ต้องรู้
“มึงเป็นแม่คนแล้วนะปัน มึงต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะเอายังไง อย่าปล่อยปัญหาให้คาราคาชังแบบนี้ กูสงสารหลาน สงสารมึง สงสารมันด้วย มันรักมึงนะปัน กูดูออก”
ชายหนุ่มที่เอ่ยเตือนสติเพื่อนรัก เดินมาหาร่างบางของเพื่อนมือใหญ่ยกขึ้นจับไหล่บางเพื่อให้กำลังใจ
“สู้ๆมึง เช็ดน้ำซะ กูต้องกลับแล้วนะเดี๋ยวเมียกูรอ วันหลังป๋าจะมาหาใหม่นะลูก บายนะมึง ”
“ไอ้นี่คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป มึงไปมีเมียตอนไหนว่ะไอ้ไนท์”
ปันนาร้องตามหลังชายหนุ่มที่รีบวิ่งออกจากบ้านอย่าเร็ว ส่ายหัวให้กับนิสัยที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนของเพื่อน
…..บ้าน ‘โฆษิยาวัฒน์’
“อุ๊ย!! คุณไนท์ของป้ากลับมาตอนไหน ทำไมไม่โทรบอกป้าก่อนล่ะค่ะ ป้าจะได้ให้ตาพร้อมไปรับที่สนามบิน”
“ผมอยากเซอร์ไพรส์ป้าบัวนิครับ คิดถึงจังเลย จุ๊บ ”
ร่างหนาเดินตรงเข้าไปสวมกอดร่างหนาอย่างรักใคร่ก่อนจะก้มลงหอมแก้มที่เหี่ยวย่นตามวัยซ้ายทีขวาที
“อื้อ ไม่ต้องมาอ้อนเลย กลับมาเหนื่อยๆ ทานอะไรมาหรือยังค่ะเดี๋ยวป้าตั้งโต๊ะให้”
“ไม่ดีกว่าครับ ตอนนี้ขอนอนพักก่อนแล้วกัน ตอนเย็นๆค่อยว่ากันอีกที่ อ๋อ!!นี้ของฝากป้าบัวนะครับ แล้วนี้มีของตาพร้อมด้วย”
ชายหนุ่มยื่นถุงกระดาษที่บรรจงของฝากที่เขาบรรจงเลือกสรรมาเพื่อบุคคลที่เคารพทั้งสอง
“ขอบคุณนะค่ะ ที่ไม่ลืมป้าแก่ๆคนนี้”
หญิงชราน้ำตาซึมกับสิ่งที่ชายหนุ่มทำให้ เธอไม่เคยรู้สึกว่าตนเป็นคนนอกเลย คนในบ้านดีกลับตนมาก จนคิดว่าจะอยู่รับใช้คนบ้านนี้เป็นจนชีวิตจะหาไม่
“จะลืมสาวน้อยคนสวยคนนี้ได้ยังไงล่ะครับ จุ๊บ รักจังเลย”
“แม๋ๆ ทำมาเป็นอ้อนคนแก่ สาวเหลือน้อยสิไม่ว่า ยอป้าไม่ขึ้นหรอค่ะ”
นีรกานต์กลับจากมหาลัยในช่วงเย็นของวัน ถึงแม้นว่าจะสอบเสร็จแล้ว แต่ก็ยังมีงานอีหลายชิ้นที่ต้องเคลียร์ส่งอาจารย์ให้เสร็จก่อนสิ้นเดือน ซึ่งเหลืออีกไม่กี่วันข้างหน้า
“กลับมาแล้วคร้า ป้าบัวจ๋าหิวจังเลย”
คนตัวเล็กวิ่งเข้าไปกอดร่างอวบของหญิงชราที่ยืนทำอาหารเย็นอยู่ในครัว
“หืม ตัวป้าเหม็นกลิ่นควันกลิ่นอาหารยังมากอดอีก คุณน้องไปอาบน้ำพักผ่อนรอก่อนนะค่ะ เดี๋ยวตั้งโต๊ะเสร็จ ป้าจะให้เด็กๆไปตาม”
“รับทราบค่ะ”
คนตัวเล็กทำท่าตะเบ็งรับคำสั่งของอาวุโสกว่า ก่อนจะเดินออกจากห้องครัวไป
“ตายจริง ลืมบอกคุณน้องว่าคุณไนท์กลับมาแล้ว ตายๆๆ ลืมได้ยังไงเนี่ยนางบัว แต่คงไม่เป็นไรมั้งคุณไนทำคงหลับอยู่”
ใช่อย่างที่ป้าบัวพูดว่าชายหนุ่มคงหลับอยู่ แต่สถานที่ที่หลับกลับใช่ห้องนอนของตนเองไม่ ร่างบางไม่ทันที่จะสังเกตเห็นคนตัวโตที่นอนเอกเนกอยู่บนเตียงนอนของตน เดินฮัมเพลงเข้ามาในห้องอย่างอารมณ์ดี มือเรียวเล็กค่อยบรรจงปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาที่ล่ะเม็ดอย่างใจเย็น หารู้ไม่ว่าการกระทำดังกล่าวอยู่ในสายตาคมของนทีตลอดเวลา
“ว๊าย!!”
นีรกานต์ปลดเปลื้องเครื่องพันธนาการออกจากกายจนหมด เหลือไว้เพียงผ้าขนหนูผืนเดียวที่ห่อห้าร่างกายไว้ ร่างบางตกใจแทบช๊อกเมื่อหันมาเจอกับร่างที่นอนเอามือประสานไว้ที่ท้ายทอยดวงตาคมจ้องมองเธอด้วยสายตาว่างเปล่า ยากที่จะอ่านออก
“พะ พี่ไนท์ เข้ามาตั้งแต่เมือไหร่ค่ะ”
“หึ ก็มาทันที่จะเห็นว่าเธอกำลังแก้ผ้าอยู่นั้นแหละ ฉันไมอยู่หลายวันคงจะอยากมากสิท่า พอรู้ว่าฉันมาเลยรีบแก้ผ้าโชว์”
วาจาเผ็ดร้อนหลุดออกจากปากหยักของคนใจร้ายที่ไม่เคยมองว่าเธอดีเลยสักครั้งในสายตา จบลงแล้วสินะคำว่าอิสระและความสงบที่เธอชอบ มันจบลงพร้อมๆกับการกลับมาของเสือร้ายอย่างเขา
“ไม่ใช่นะค่ะ น้องไม่รู้ว่าพี่ไนท์กลับมาแล้ว ไม่รู้ว่าพี่ไนท์อยู่ในห้องด้วย”
“ตอแหล!! แล้วนี่ไปแรดที่ไหนมา”
“น้องไปมหาลัยมา ไม่ได้ไปทำอย่างที่พี่ไนท์ว่าเลยสักนิด” คนตัวเล็กพยายามปฎิเสธคำกล่าวของชายหนุ่มแต่ก็ไม่เป็นผล
“เชื่อเธอก็ควายแล้ว ฉันไลน์อ่านแล้วทำไมไม่ตอบ คิดจะลองดีกับฉันหรอ”
“โอ้ย!!”
ร่างหนาตรงเข้าไปบีบปลายคางเล็กให้เงยหน้าขึ้นมองตน แววตาดุร้ายลุกโชนจนแทบจะฆ่าคนได้ของนทีทำให้คนที่จ้องมองหวาดกลัวจนตัวสั่น
“เจ็บ ปล่อย น้องไม่ได้เป็นคนอ่าน โอ๊ย!”
“เธอไม่ได้เป็นคนอ่านแล้วไอ้อีตัวไหนมันอ่าน ห๊ะ”
“มะ แมนนี่อ่านค่ะ ตอนนั้นน้องไปเข้าห้องน้ำ เลยตอบพี่ไม่ทัน”
“อ๋อ ไปเล่นชู้อยู่ เลยไม่ได้ตอบฉัน เธอนี้มันแรด มันร่านจริงๆ ฉันไม่อยู่แค่สองอาทิตย์ คันมากจนต้องวิ่งไปอ้าขาให้ชู้เกาให้เลยหรอ ห๊ะ ฉันถามได้ยินไหม”
มือหนาบีบกระชับปลายคางแน่นขึ้นๆ จนหน้าหวานของหญิงสาวชาหนึบไปทั้งหน้าเพราะความเจ็บปวด
“โอ๊ย! เปล่านะค่ะ น้องเปล่าทำแบบนั้น โอ๊ย! พี่ไนท์น้องเจ็บ”
“เจ็บสิดี ตายๆไปเลยยิ่งดี”
ว่าจบนทีก็จบร่างบาง เหวี่ยงขึ้นเตียงนอน ก่อนที่ร่างหนาของเขาตามขึ้นไปล๊อคตัวหญิงสาวไว้เพื่อไม่ให้หนี แรงเหวี่ยงมหาศาลที่ชายหนุ่มใช่ ทำให้อาภรณ์เพียงชิ้นเดียวที่หุ้มกายบางเอาไว้ หลุดออกเผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่าผิวขาวใส่อมชมพู นอนดิ้นขลุกขลักอยู่ใต้อ้อมแขนแกร่งของชายหนุ่ม หน้าอกอวบอูมขยับไหวขึ้นลงตามแรงหอบหายใจของเจ้าของมัน คนตัวโตที่จ้องมาการกระทำเหล่าถึงกับลอบกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ เมื่อนึกถึงรสสัมผัสที่จะได้รับ
ปากหยักที่แสนจะเร่าร้อนก้มลงประกบปากบางที่กำลังจะเอ่ยห้ามเขาทันที
“อืมม”
เสียงครางในลำคอของชายหนุ่ม แสดงถึงความพึงพอใจเป็นอย่างมากยามเมื่อลิ้นร้อนของเขาเกี่ยวพัลวัลกับลิ้นเล็กไม่ประสีประสาของเธอ ปากร้อนดูดเม้มกลีบปากหวานอย่างละเมียดไมล หลอกล้อให้คนอ่อนด้อยประสบการณ์ติดบ่วงนายพราณที่วางล่อเอาไว้
ปากร้อนของชายหนุ่มผละออกจากริมฝีปากหวานของหญิงสาว มุ่งตรงลงมาที่ซอกคอขาวผ่องของคนตัวเล็กที่พึ่งเคยจะได้สัมผัสกับคำว่า อ่อนโยน ของชายหนุ่มเป็นครั่งแรก ลงลืมทุกสิ่งอย่างตรงหน้าเอียงลำคอระหงให้เสือร้ายได้ซุกไซ้อย่างเมามันส์
“พะ พี่ไนท์ อ๊ะ อืม”
เสียงหวานครางอย่างพอใจกับสิ่งที่เขาปนเปรอให้ จำแทบไม่ได้เลยว่าก่อนหน้านี้เขาพึ่งจะทำลายตนเอง มือแกร่งลากไล้ไปมาที่สีข้างสาว ก่อนจะยกมือขึ้นลูบไล้กอบกุมเต้าตึง บีบเค้นอย่างมันส์มือ นิ้วร้ายสะกิดที่ปลายยอดเต้างามแผ่วเบา ทำเอาคนตัวสะดุ้งผวาเพราะความเสียวซ่าน
“อ๊ะ!!
ริมฝีปากร้อนรวบดึงเอาปลายยอดปทุมถันที่เบ่งบานชูชั่นท้าทายสายตาของชายหนุ่มเข้าในโพรงปากร้อนอย่างหิวกระหาย ลิ้นร้อนที่แสนจะซุกซนสะกิดไล่เลียรอบๆปลายยอดสีชมพูวนไปมาอย่างเมามันส์
“ อืม โอ้วว”
เสียงครางที่เกินจากความพอใจของชายหนุ่มทำให้ร่างเล็กเผลอยิ้มออกมา ชายหนุ่มลุกขึ้นมาจัดการกับเสื้อผ้าของตนเพียงไม่นานจน ตอนนี้ทั้งคู่เหลือแต่ร่างเปล่าเปลือย ชายหนุ่มดันร่างบางให้หงายหลังนอนราบไปกลับเตียงนอน ก่อนที่เขาตามไปขึ้นคร่อมร่างเล็กไว้
“ถึงใจสินะ ยิ้มหวานเชี่ยว”
ร่างบางที่เหมือนจะล่องอยู่บนวิมานถูกฉุดดึงให้ตกลงมาทันที เมื่อปากร้ายพ่นคำดูแคลนเธอออกมา ทุกอย่างที่เขาทำไปเพียงเพื่อต้องการในร่างกายเธอเท่านั้น นีรกานต์กลั่นเสียงสะอื้นไว้ในลำคอ ตากลมปิดลงรอรับชะตาที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างอดสู แต่มีหรือคนใจหินออย่างเช่นเขาจะสนใจ ฝ่ามือร้อนเหมือนเปลวไฟลากไล้ตามร่างงามลงมาจนถึงแอ่งสาว ที่มีน้ำหวานเอ่อล้นออกมาพรั่งพร้อมสำหรับเข้าเต็มที
“อึก ๆ อ๊ะ ” เสียงครางปนเสียงสะอื้นดังขึ้นอยู่เป็นระยะ
ไม่รอช้าชายหนุ่มก็จับเอาแก่นกายที่ต้องนี้มันแข็งชันเต็มที่ มาถูไถ่รองสาวขึ้นลงไม่มาจนร่างงามบิดร่าเพราะซ่านสยิวที่ชายหนุ่มสร้างขึ้น
“อื้อ ซี๊ดดดอาส์ โอ้วว แน่นชิป”
เสียงร้องครางครวญของชายหนุ่มที่ดันแก่นกายของเขาประสานเข้าไปในร่องรักที่คับแน่นของหญิงสาว ร่างบางผวาเข้ากอดชายหนุ่มทันทีเมื่อชายหนุ่มสอดใส่เข้ามาทีเดียวจนมิดลำ
“โอ้ววว แน่น ตอดดีชิปหาย คงจะอยากมาสิท่า”
“อื้อ เจ็บ พี่ไนท์ ฮือๆ จุกอื้อ”
เสียงร้องฟังเป็นศัพท์ดังขึ้นเมื่อชายหนุ่มเร่งขยับสะโพกหนาเข้าอกd
แท่งเอ็นแข็งร้อนผลุดเข้าผลุดออกจากร่องสวาทของหญิงสาวถี่ยิบ จนกลีบสาวปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามจังหวะสอดใส่ของชายหนุ่ม บั้นเอวแกร่งเร่งกระแทกเข้าหาร่องรักอย่างรั่วเร็ว ตามอารมณ์รักของทั้งสอง
“อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ” ร่างบางหัวสั่นหัวคอนไปกับแรงกระแทกกระทั้นของคนตัวโต
“โอ้วววว แน่น โอ้วๆๆๆ”
สะโพกแกร่งกดกระแทกเข้าออกถี่ๆอยู่ไม่นาน ร่างบางก็เกร็งกระตุกเมื่อเดินทางมาถึงวิมานสวรรค์ ด้านเสือร้ายก็เร่งสอดใส่หนักๆอีกเพียงสองสามครั้งร่างหนาก็แตะสวรรค์ตามหญิงสาวมาติดๆ
ชายหนุ่มฟูบหน้าลงที่ร่องอกอิ่ม ในขณะที่กลางกายยังไม่ได้ถอดถอนออกจากร่องสาวแต่อย่างใด
“อื้อหนักพี่ไนท์ ลงไป”
“แน่ใจหรือว่าอยากให้ลง อิ่มแล้วเหรอหืม เธอคงจะคันมากอย่างที่ฉันว่าจริงๆ แค่ฉันสะกิดนิดเดียวก็แอ่นให้ฉันเอาแทบไม่ทัน”
“พี่ไนท์” หญิงสาวเอ่ยชื่อคนใจร้ายทั้งน้ำตา เป็นเขาไม่ใช่หรือที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ นี่เขายังมีหน้ามาตราหน้าว่าเธออีกหรือ ยิ่งคิดเขื่อ
นน้ำตาที่เก็บกลั่นไว้ก็ไหลพังทลายลงมาเอาเสียดื้อๆ
“แอะอะก็ร้องไห้ คิดว่าเป็นนางเอกหรือไง คิดว่าฉันสงสารเธอหรือไง ไม่มีทาง เธอมันนางปีศาจแม่มด สกปรกโสโคก”
